همه آدم ها در زندگی فلسفه ی خودشان را دارند،گاهی این فلسفه شاید ناقص باشد یا کمبودهایی داشته باشد اما قطعا نمی‌تواند اشتباه باشد،چون ما انسانها بر اساس راههای رفته و حتی نرفته مان و بر اساس تجربیات و دیدمان نسبت به زندگی فلسفه ی خود را بیان میکنیم اما اشتباه ما این است که برای برطرف کردن این نواقص حاضر نیستیم از منطقه امنمان خارج شده و دیدمان را وسعت بخشیم زیرا می‌ترسیم که تمام باورهایمان فرو بریزد و خودمان را در خود گم کنیم اما غافل از اینکه انسانها با اشتباه کردن می آموزند و بخشی از آموزش شکست است..
