در من کودکی میگرید
نونهالی میجنگد
سرزمینی
به سوگ افسونگران می‌نشیند
اما
زیر طاق بافته شده
از گیسوان طلایی
آینده ای نقش میبندد
که لایه های سنگی گذشته را
میان هجاهای آشوب و رهایی
به تباهی خواهد کشاند
و در کبودترین تاریخ بشریت
زیر خون بارترین باران‌ها
نسل هایی خواهند خندید
و حجاب سیاهی را
که مایه گناه و تباهی ایست
در منجلاب تیره دنیا
غرق خواهد شد
هما،مام وطنم
جلال نام تو
برشاهدان زنده تاریخ
تکرار خواهد گشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *