ناگاه در او دیدم روح شکسته و نوشته های خویش را
رفتم و در عالمی گنگ فریاد زدم گفته های خویش را
در تیر بارانی از حروف غم زده در حضورت غرق گشتم
من در قاب اشعارم دیدم رخسارت در هوای خویش را

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *